Przejdź do zawartości

Kamienice przy ul. Frunze 53–57 w Królewcu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienice przy ul. Frunze 53–57
Zabytek: nr rej. 391410113850005 z 23.03.2007 r.[1]
Ilustracja
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Miejscowość

Królewiec

Adres

ulica Frunze 53–57

Typ budynku

kamienice

Kondygnacje

4

Rozpoczęcie budowy

1900

Ukończenie budowy

1905

Pierwszy właściciel

Adolf Petrenz

Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kamienice przy ul. Frunze 53–57”
Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Kamienice przy ul. Frunze 53–57”
Położenie na mapie Królewca
Mapa konturowa Królewca, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kamienice przy ul. Frunze 53–57”
Ziemia54°42′46,3″N 20°31′35,8″E/54,712861 20,526611
Przedwojenne zdjęcie kamienic

Kamienice nr 53–57 przy ulicy Frunze (potocznie zwane „Krojc-aptieka” od niemieckiego napisu Kreuz-Apotheke zachowanego na jednym z domów) – zabytkowe poniemieckie budynki mieszkalne w Królewcu, będące częścią współczesnego obiektu biurowego. Są to jedyne zachowane kamienice wybudowane po 1900 roku w centrum miasta.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Kompleks składa się z trzech sąsiadujących ze sobą czterokondygnacyjnych domów z pięcioma wejściami (zgodnie z przyjętym w Królewcu systemem numeracji każda brama ma własny numer). Według książki architekta Baldura Köstera kamienice zostały zbudowane w latach 1900–1905 (natomiast według Aleksieja Gubina w 1888 r.[2]).

Po wojnie domy zasiedlono nowymi mieszkańcami, ale w 1987 r. wysiedlono ich w związku z planowanym remontem. W rezultacie opuszczone kamienice zaczęły niszczeć, zamieniając się w ruiny. Na początku czerwca 2001 r. zawaliła się część stropów, w wyniku czego zginęła jedna osoba przebywająca na terenie pustostanu. Po tym zdarzeniu władze miasta zamierzały wyburzyć ruiny budynków, ale pod naciskiem społecznym wystawiły je na sprzedaż[3].

W 2002 roku ruiny budynków przeszły na własność firmy Żyłłpromstroj. 18 maja 2009 r. na konferencji prasowej przewodniczący królewieckiego Komitetu ds. mienia komunalnego i gruntów Aleksandr Zujew zapowiedział, że do końca 2009 r. powstanie projekt renowacji domów[4]. Jednak od tamtego czasu nie wykonano żadnych prac remontowych.

4 grudnia 2013 r. prezydent miasta Aleksander Jaroszuk poinformował w programie Main Hour TV, że procedury prawne związane z rozwiązaniem umowy z firmą Rossban, właścicielem Żyłłpromstroj, są już prawie zakończone i pojawił się potencjalny inwestor zamierzający wyremontować budynki pod hotel[5].

W 2015 r. budynki przeszły na własność miasta. W 2016 r. kamienice sprzedano lokalnemu przedsiębiorcy, który zapowiedział wykonanie ich gruntownego remontu z zachowaniem lub rekonstrukcją historycznych detali. Nowy właściciel ogłosił plan przebudowy kamienic na nowoczesny budynek usługowy i przedstawił trzy warianty projektu architektonicznego. Prace budowlane rozpoczęto zimą 2018 r. a zakończono latem 2020 r. Kamienice zyskały dodatkowe przeszklone kondygnacje, a na narożniku z ulicą Grażdanskają wzniesiono nowe skrzydło kompleksu[6].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kartoczka objekta iz JEGROKN [online], ru_monuments.toolforge.org [dostęp 2020-10-12].
  2. Ulica Frunze [online], klgd.ru [dostęp 2020-10-12].
  3. Bieskoniecznaja istorija [online], Kaliningradskaja prawda, 3 marca 2014 [dostęp 2020-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-03].
  4. Michaił Janowskij, Projekt riekonstrukcyi «Krojc-aptieki» pojawitsia w etom godu [online], klops.ru, 18 maja 2009 [dostęp 2020-10-12] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-02].
  5. W zdanii "Krojc-aptieki" pojawitsia gostinica [online], klops.ru [dostęp 2020-10-12] (ros.).
  6. Jekatierina Miedwiediewa, Wyrwigłaznyje fasady. W Kaliningradie riekonstruirowali istoriczeskoje zdanije «Krojc-aptieki» – połucziłos tak ekscentriczno, czto tiepierʹ postrojku obsużdajet wsia strana [online], meduza.io, 30 lipca 2020 [dostęp 2020-10-12].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Baldur. Köster, Königsberg : Architektur aus deutscher Zeit. Im Anhang: Der Kneiphof, Husum: Husum Dr.-und Verl.-Ges, 2000, ISBN 3-88042-923-5, OCLC 237377396 [dostęp 2020-10-12].